Dlaczego matryca pełnoklatkowa daje przewagę?

Matryce pełnoklatkowe wyróżniają profesjonalne aparaty adresowane do zawodowców. Właśnie w takie sensory zostały wyposażone bezlusterkowce Nikon Z i Canon R – najgłośniejsze premiery ostatnich miesięcy. Co sprawia, że ten format jest tak bardzo pożądany w świecie fotografii? Dlaczego daje przewagę nad sprzętem wykorzystującym matryce APS-C czy Micro 4/3? Jeżeli szukasz odpowiedzi na te pytania, to zajrzyj do poniższego artykułu.

Czym charakteryzuje się matryca pełnoklatkowa?

Aparat pełnoklatkowy (FF) to taki, który wykorzystuje matrycę o rozmiarach 36×24 mm, czyli odpowiadającą klatce filmu 35 mm. Dla porównania, sensor APS-C, Micro 4/3 i instalowany w wielu smartfonach 1/2.5’’, ma odpowiednio wymiary 23,5×15,7 mm, 17,3×13 mm oraz 5,76×4,29 mm. Widać więc wyraźnie, że głównym czynnikiem wyróżniającym pełną klatkę jest jej rozmiar. Jeszcze bardziej różnice te uwydatnia porównanie powierzchni sensorów, która wynosi odpowiednio 864 mm2 dla matrycy pełnoklatkowej, 370 mm2 dla APS-C, 225 mm2 dla Micro 4/3 i 25 mm2 dla urządzeń mobilnych. Nie są to tylko suche dane, ale parametry, które w realny sposób przekładają się na osiągi sensorów.

W przypadku matrycy pełnoklatkowej nie trzeba brać pod uwagę tzw. mnożnika ogniskowej. Obiektyw 50 mm daje kąt widzenia odpowiadający właśnie takiej ogniskowej. Cecha ta przekłada się także na operowanie głębią ostrości, które w przypadku pełnej klatki jest dużo płytsza niż podczas korzystania z mniejszych sensorów. Zwiększa to plastykę obrazów, jednakże w specyficznych zastosowaniach, takich jak np. makrofotografia może okazywać się wadą.

Zalety matrycy pełnoklatkowej

Pełna klatka powstała wskutek chęci dogonienia jakości obrazu uzyskiwanej za pośrednictwem filmu małoobrazkowego. Różnica w rozmiarach oznacza, że pojedyncze piksele są rozmieszczone na większej powierzchni, co oznacza, że ich wymiary są większe niż w przypadku mniejszych matryc (przy możliwości zachowania takiej samej rozdzielczości). Dzięki temu matryca pełnoklatkowa jest w stanie zarejestrować więcej informacji, co przekłada się na lepsze odwzorowanie kolorów, generowanie mniejszej liczby szumów przy wysokich czułościach ISO czy większą rozpiętość tonalną.

Różnice te nie należą jedynie do teorii. Ujawniają się m.in. przy stosowaniu wysokich wartości ISO. Przykładowo czułość 6000 ISO daje całkiem dobrej jakości obraz podczas korzystania z matrycy pełnoklatkowej, natomiast aparat z Micro 4/3 może już generować fotografie o jakości ledwie akceptowalnej. Oczywiście zależy to od konkretnych modeli aparatów, jednakże ogólnie możliwości pełnej klatki są rzeczywiście spektakularne w porównaniu do dużo mniejszych sensorów.

Dlaczego matryca pełnoklatkowa nie jest standardem?

Przewaga pełnej klatki nad innymi sensorami wydaje się tak oczywista, że ta powinna stać się podstawą w świecie fotografii. Niestety, jej produkcja jest nieco droższa, co na wpływ na cenę detaliczną. Często też, obiektywy pełnoklatkowe są dużo większe od ich odpowiedników dla matryc APS-C i mikro4/3 przez co zwiększają się gabaryty i waga całego zestawu, a to w pewnych sytuacjach może być znacznym utrudnieniem dla fotografa. Do pewnego momentu stosowanie omawianych sensorów jako standardowych miało również związek z faktem, że urządzenia pełnoklatkowe cechowały się znacznie większymi gabarytami, które sprawiały dosyć nieporęczne wrażenie. Obecnie pojawienie się pełnoklatkowych bezlusterkowców pozwoliło na budowanie kompaktowych aparatów wykorzystujących matryce pełnoklatkowe.

Wierzymy, że spróbujesz osiągnąć przewagę i Twoje zdjęcia będą jeszcze lepsze. Powodzenia!

źródło zdjęcia głównego: Depositphotos